Dzisiaj kolejny post z serii - jak zwiedzić wiele miejsc w krótkim czasie. Wiele znaczy dokładnie pięć.  Jak pisałam Wam w poprzednim poście - naszą bazą wypadową na Cinque Terre była La Spezia. Równie dobrze mogłyśmy wybrać Levanto albo któreś z pięciu miasteczek, ale zaraz Wam napiszę dlaczego ich nie wybrałyśmy. Nie będę Wam też opisywać czym jest Cinque Terre. Masę informacji znajdziecie w profesjonalnych artykułach, bardziej ode mnie zainteresowanych tą tematyką. Ja opiszę wszystko ze swojego punktu widzenia.

Nie muszę Wam wspominać, że takie miejscowości są najbardziej popularne latem. I na pewno wtedy też jest świetnie. My wybrałyśmy jednak jesień. Dlaczego?

Po pierwsze - jest sporo mniej turystów. Poważnie, czytałam, że w wakacje praktycznie nie ma gdzie dosłownie wetknąć palca.  Czasem nawet usiąść. I trzeba czekać kilka kolejek, zanim uda się wejść do pociągu.

Po drugie - na jesień jest już dużo taniej. Nadal działają wszystkie knajpy, nadal jest ciepło, piękna pogoda, kursują pociągi i wycieczkowe łodzie (dla tych, którzy Cinque Terre obejrzeć chcą z poziomu morza). Ba - podczas naszego pobytu znaleźli się nawet amatorzy morskich kąpieli.

Będąc na Cinque Terre pierwsze co robicie to idziecie na dworzec i kupujecie Cinque Terre Card. W październiku 2017r., czyli wtedy kiedy my tam byłyśmy koszt karty na jeden dzień wynosił 16 euro, na dwa dni 29 euro. Piszę tutaj o koszcie karty, która w cenie zawiera nieograniczoną ilość przejazdów pociągami na linii Levanto- La Spezia do godziny 24 dnia, kiedy karta była zakupiona, przejazdy klimatyzowanymi busami i windami. Uwaga! Nie ma sensu kupowanie karty na sam trekking. Jednodniowa kosztuje 13 euro i upoważnia Was niby do bezpłatnego wejścia na wszystkie ścieżki trekkingowe. BEZPŁATNE JEST WIĘKSZOŚĆ Z NICH, nawet bez karty. Jest to całkiem niezły chwyt marketingowy (chylę czoła), bo ludzie chcąc przejść Ścieżką Miłości (bo z miasteczka do miasteczka da się też przejść pieszo, a raczej dało, bo teraz część ścieżek jest remontowana) często korzystają właśnie ze ścieżek. 

Co do samego pociągu - jeździ od wczesnych godzin porannych do 24. Odległość czasowa między miasteczkami to 3-9 minut, więc walka o miejsca siedzące nie ma sensu. Pociągi kursują w zależności od pory dnia co 20-30 minut.

Wybór nie jest przypadkowy. To miasteczko było najbliżej La Spezii, w której miałyśmy nocleg. O samej La Spezii napiszę Wam więcej w kolejnym poście. W Riomaggiore jest super port z kolorymi łódkami. Zjadłyśmy tam też rożek z owocami morza! W sumie każde z miasteczek ma też promenadę, przy której znajdują się sklepy z pamiątkami i tętni życie.

Nie ma co ukrywać - na żywo, z pewnej odległości robi piorunujące wrażenie. Może kojarzycie z instagrama i internetu zdjęcia restauracyjne przy płocie (w zasadzie przy tym, przy którym stoje poniżej)? Miałyśmy iść do tej restauracji. Okazało się jednak, że ilość miejsc była ograniczona, a w kolecje do wejścia stało przed nami jakieś 100 osób. Odpuściłyśmy. Szkoda nam było czasu. Jeżeli jednak uda Wam się wbić w taką porę, że ludzi będzie mało, to polecam. Widoki świetne, można popijać prossecco, a i sama kuchnia ma świetne opinie na Tripadvisorze.

To miasteczko chyba najbardziej mi się podobało - bo widziałam je z góry. Tam właśnie na spokojnie usiadłyśmy też w restauracji, pijąc aperola, jedząc chleb z oliwą i pizzę. Żeby dostać się na miejsce, z którego zrobione zostało zdjęcie poniżej musiałyśmy poczekać do godziny 17, bo wtedy został otwarty ten odcinek ścieżki. Nie dajcie się też nabrać - żeby zrobić to zdjęcie musiałam skoczyć ze skarpy, pokonując przy tym ogrodzenie. Instagram jednak wybacza takie zabiegi - w końcu wszystko dla dobrej foty;).

To druga według mnie "najsłabsza" miejscowość. Nie zrozumcie mnie źle - słaba tylko w porównaniu do innych. Gdybym widziała samo Monterosso, nie mając możliwości porównania go do pozostałych miasteczek, na pewno miałabym na ten temat inne zdanie. Monterosso było jedyną miejscowością, która odczuła nadchodzącą jesień. Może znacie te zdjęcia z nadmorskiej plaży, z rozłożonymi zielono - pomarańczowymi parasolami? No właśnie. Październik sprawił, że były złożone, dlatego właśnie misteczko nie było tak urocze.

O mojej podróżniczej liście marzeń i w ogóle liście rzeczy do zrobienia wspominałam już nie raz - może niekoniecznie tutaj, ale jeżeli obserwujecie mnie na Instagramie, to na pewno coś o tym wiecie.

W tym roku nie zostało już wiele czasu, dlatego planujemy jeden wyjazd za granicę. Z moją siostrą natomiast postanowiłyśmy spełnić jedno z podróżniczych marzeń razem. Początkowo była to bardziej moja inicjatywa, do której z czasem (na szczęście!) ona też się przekonała. 

Jeżeli chcecie więc dowiedzieć się, jak tanio zorganizować wyjazd do super instagramowej miejscówki, jaką jest Cinque Terre, a do tego w przyzwoitych pieniądzach (takich, które nie zmasakrują Waszych portfeli), to zapraszam do czytania.

My postanowiłyśmy dojechać na miejsce z Mediolanu. Opcji macie kilka - planując lot (w naszym przypadku z Krakowa) najlepiej celować we Florencję, Genuę albo Pizę - na pewno te miejscowości są najbliżej. My celowałyśmy w Mediolan, bo zależało nam, żeby spędzić tam chociaż kilka godzin, a oprócz tego, żeby lecieć EasyJet'em. Easyjet, jak sprawdzicie w porównywarce, daje Wam możliwość zabrania ze sobą największego bagażu podręcznego, do tego bez limitu kilogramów. 

Bilet Kraków-Mediolan-Kraków kosztował nas 120 zł. Warto wspomnieć, że EasyJet nie ląduje w popularnym Bergamo, tylko w Malpensie (ok. 30 minut drogi od Mediolanu).

Z lotniska do Centrum Mediolanu co pół godziny kursuje autobus - TERRAVISION. Serdecznie polecam Wam tego przewoźnika - bilet w jedną stronę kosztuje 8 euro. Rozważcie jednak od razu rezerwację biletu w dwie strony - płacicie wtedy 14 euro. Terravision zatrzymuje się w Mediolanie przy dworcu autobusowym, gdzie łączą się trzy linie metra, więc tym bardziej polecam.
Podliczając koszty nie zapominajcie o ubezpieczeniu. Oczywiście jest to opcja fakultatywna - mnie 5 dni kosztowało 35 zł, a zawsze pewniej się czuję.

W związku z tym, że w Mediolanie byłyśmy późno, postawiłam na wybór miejsca noclegowego możliwie w jak najlepszej odległości od przystanku, na którym wysiadałyśmy, kiedy przyjechałyśmy z lotniska i przystanku, z którego miałyśmy odjechać do La Spezii. Hostel też był bardzo blisko metra. Niestety na miejscu spotkała nas niemiła sytuacja...
Spóźniłyśmy się 8 minut (20:08) i zaczęła nas obowiązywać opłata za tzw. late check - in, czyli późniejsze zameldowanie. Dla mnie to jest śmieszne, że late check-in obowiązuje od 20, ale dla pracowników hostelu nie było i żadnymi prośbami nie udało ich się udobruchać. Na wstępie więc pozbyłyśmy się z moją siostrą 20 euro (które można było przejeść:D). Wiem, że to nie jakieś wielkie pieniądze, ale takie rzeczy na maksa mnie wkurzają. Wieczorem byłyśmy tak zmęczone, że zostałyśmy w hostelu. Reasumując, nie polecam Wam LION HOSTELU, kiedy będziecie w Mediolanie i będziecie szukać czegoś taniego do spania. Dodatkowo całą noc było głośno (dużo podejrzanych osobników na patio) i łazienka pozostawała sporo do życzenia. Nocleg miał nas wyjść 130 zł - wyszedł 85 więcej....W okolicy nie ma też dobrego, taniego jedzenia - ale jest careffour express, co niewątpliwie jest plusem.

Następnego dnia rano miałyśmy dosłownie 4 godziny, żeby zwiedzić Mediolan. Już widzicie, że ciężko byłoby poszaleć w mieście z taką ilością czasu, ale na szczęście okazało się, że w sumie za bardzo nie ma tam co robić. Nie tak, że nic się nie da robić, ale jak mam do wyboru plażę, morze i palmy, a włóczenie się po kolejnych placach i parkach, albo katedrach, to wybór chyba jest prosty, prawda?
Koniecznie więc zobaczcie Duomo Milano i Galerię Vittorio Emmanueli. Reszta - jak pozwoli Wam czas. Mi tym razem nie pozwolił, ale przypuszczam, że Mediolan zobaczę jeszcze kilka razy, głównie z uwagi na ceny biletów lotniczych i Jezioro Como, które jest na mojej liście.
Tutaj garść zdjęć:

Uwaga! Lojalnie Was uprzedzam - nie dajcie sobie wcisnąć na placu żadnych ziaren dla gołębi. Wystarczy (o ile się nie boicie) wyciągnąć przed siebie rękę :P koszt ziaren to 5 euro od osoby i wciska Wam je bardzo miły pan, z serdecznym "no problem, no problem" na ustach. Problem się zacznie, gdy nie będziecie mieć drobnych.
Dla tych z Was, którzy nie planują póki co zakupów nowej torebki od Prady albo Gucci'ego polecam serdecznie fantastyczną, śniadaniową knajpkę Panini Durini. Najlepsze cappucino i croissanty, jakich udało mi się spróbować w ostatnim czasie!

Z Mediolanu miałyśmy autobus prosto do La Spezii. Niestety, jechał on dość długo, bo aż 4 godziny. Długi okres podróży rekompensował jednak jego koszt - 35 zł/osoba. Miałyśmy do wyboru również pociąg, który jednak kosztował 32 euro (najtańszy). Czas podróży pociągiem trwa ok. 90 minut, więc jeżeli nie macie czasu, a macie kasę, warto rozważyć tę opcję.
Autobus należy do linii FLIXBUS i odjeżdża z dworca autobusowego Lampugnano, który jest również przystankiem linii metra. Jest bardzo komortowy, z dostępem do Internetu przez wifi, więc tragedii nie ma. Jego trasa przebiega również przez Genuę, co jest dodatkowym plusem, bo daje możliwość jej zobaczenia.

Koszt metra w Mediolanie to 1,5 euro. Bilet jest ważny, jeżeli nie wyjdziecie poza brami 90 minut, a jeśli wyjdziecie, jest ważny przez te 90 minut również na inne środki transportu publicznego, więc nie jest źle.

Jak podliczycie koszty widać, że są bardzo niskie. W następnym poście przeniesiemy się już do Ligurii!
Dajcie znać czy marzycie, byliście we Włoszech albo jakie są Wasze najbliższe plany! Naprawdę jestem ciekawa!